مراکز درمانی و پزشکان شهر ری تهران

بیمارستان ، درمانگاه و مطب پزشک در شهر ری تهران

در این مطلب قصد داریم تا اطلاعاتی را که از مراکز درمانی و پزشکان شهر ری در رده های خدمات بیمارستان ها ، مراکز بهداشتی و درمانی ، کلینیک های تخصصی و … جمع آوری کرده ایم با شما به اشتراک بگذاریم و در انتخاب بهترین مراکز درمانی و پزشکان در جنوب تهران (محله شهر ری) شما را یاری دهیم.

اطلاعات بیمارستان ، درمانگاه و مطب پزشک در شهر ری را چگونه جمع‌آوری می کنیم ؟

برای شروع کار سعی کرده ایم تا اطلاعات جامعی را از فضای مجازی جمع آوری کنیم؛ اگرچه در مواردی هم ناچار به مراجعه حضوری به خود بیمارستان ها و مراکز درمانی و پزشکان شهر ری بوده ایم. تمامی این فرآیند دشوار و زمان بر، توسط مجموعه شرکت فنی مهندسی فروزان انجام شده و هیچ هزینه‌ای هم بابت تبلیغات عادی و اولیه از این مکان ها دریافت نشده است .

آیا شما هم صاحب یکی از مراکز درمانی و یا یک پزشک متخصص در شهر ری هستید ؟

اگر شما هم صاحب یک مراکز درمانی و یا یک پزشک متخصص در محله شهر ری هستید، برای شما پیشنهاد ویژه ای داریم؛ همین حال از بخش (تماس با ما) پیام بگذارید و با ما تماس بگیرید تا ضمن عکاسی اختصاصی از محل شما، اطلاعات محتوایی مناسب شما را تولید و به این مجموعه اضافه کنیم.

 انواع مرکز درمانی و پزشکی شهر ری

مراکز درمانی اساسا براساس تشکیلات آن در هر کشوری طبقه بندی میشود. به یاد داشته باشید ک مراکز درمانی مختلف، خدمات درمانی متفاوتی نیز ارائه میدهند و بر این اساس تجهیزات پزشکی متفاوتی را هم به کار خواهند برد. در این مطلب به معرفی انواع این مراکز و فضاها و نوع خدمات ارائه شونده در آنها برای تشخیص و درمان بیماری ها خواهیم پرداخت.

در نظر داشته باشید که در کشور ما سطوح مختلف چرخه سلامت بر اساس مطالعات خاص فرهنگی و محیط جغرافیایی و همچنین جمعیت هر منطقه و معیارهایی دیگر، تقسیم بندی می شود و از انواع خانه های بهداشت تا بیمارستان ها را در روستاها و شهرهادر بر می گیرد. هدف اصلی از این تقسیم بندی ها، ایجاد امکان بهره وری بیشتر از منابع مالی، تجهیزات، و نیروی انسانی می باشد.

(( انواع فضاهای درمانی ))

خانه بهداشت :

اولین عضو زنجیره  فضاهای درمانی مراکز بهداشت روستایی یا خانه های بهداشت هستند که در ابعاد محیطی مختلف فعالیت کرده و در آنها اقدامات اولیه بهداشتی صورت می گیرد.

این اقدامات، در رده های متفاوتی از بهداشت محیط، بهداشت فردی ، ترویج اصول بهداشتی و آموزش بهداشت به مدارس گرفته تا بهداشت دهان و دندان ، پیشگیری از بیماری ها ، تنظیم خانواده ، مراقبت از کودکان ، بهداشت حرفه ای ، سرشماری سالانه و ثبت اطلاعات و … را شامل می شود.

هم اکنون خانه های بهداشت متعددی در کشورهای مختلف وجود دارند که تمرکز آنها بر انجام اقدامات اولیه درمانی و بهداشتی می باشد. این مراکز برای روستاها با ظرفیت ۵۰۰ نفر و با پیش شرط فواصل ۲۰ تا ۴۰ کیلومتری ماشین رو یا فاصله زمانی حداکثر یک ساعت پیاده روی، تاسیس می شوند.

مرکز بهداشت شهری :

اولین حلقه زنجیره فضاهای درمانی در شهرها، مراکز بهداشت شهری هستند که وظیفه دارند تا اقدامات بهداشتی اولیه در شهر ها را انجام دهند. همچنین در اغلب کشورها، آموزش بهداشت فردی، بهداشت محیط،  بهداشت حرفه ای، ترویج اصول بهداشت دهان و دندان ، تنظیم خانواده ، مراقبت از کودکان ، پیشگیری از بیماری ها و در نهایت درمان بیماری های ساده، برعهده این مرکز درمانی است.

مرکز بهداشت شهری معمولا در نقاط مختلف شهری که دارای حداقل ۱۰۰۰ نفر جمعیت باشند، احداث می شود.

مطب پزشک :

مطب پزشکان بیشترین تعداد از واحدهای مراکز درمانی را به خود اختصاص داده است و در هر کشوری وجود دارد. در مجموع شکل هایی از نظام ارجاع و پزشک خانوده ها در مطب ها وجود دارد و عملکرد و تعداد آن متغیر می باشد.

این مراکز درمانی باید در نظام بهداشت و درمان، به درستی جانمایی شوند تا بتوانند نقش بهتری را ایفا نمایند.

به طور کلی مطب ها، تابعی از جمعیت پیرامون خود نیستند و بسته به میزان توسعه اجتماعی و اقتصادی در مناطق مختلف تاسیس می شوند. سلامت و صحت عملکرد نظام ارجاع و سیستم اقتصاد درمان در کشورها، به میزان زیادی به مطب ها بستگی دارد و متاثر از آن می باشد.

درمانگاه (کلینیک) :

کلینیک یا درمانگاه (clinic)، ساختمان یا بخشی در بیمارستان یا مرکز بهداشتی – درمانی است که به درمان بیماران یا مراقبت پزشکی از بیماران سرپایی اختصاص دارد. معمولاً درمانگاه ها موسسه‌ای مستقل به شمار می آیند که به درمان بیماران می‌پردازند؛ ولی برخلاف بیمارستان بیماران را بستری نمی‌کند.

در ایران درمانگاه عموما دارای بخشهای مختلفی از جمله پزشک عمومی و متخصص، دندانپزشکی، داروخانه، مامایی، رادیولوژی، آزمایشگاه و … است. مجوز تأسیس و پروانه بهره‌برداری درمانگاه از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و از طریق دانشگاه‌های علوم پزشکی مربوطه صادر می شود و براین اساس، درمانگاه می‌تواند خصوصی، دولتی یا خیریه باشد. هر درمانگاهی به جز مؤسس، باید برای هر شیفت فعال خود حداقل یک مسئول فنی پزشک داشته باشد. درمانگاه می‌تواند عمومی یا تخصصی باشد؛ درمانگاه های پوست و مو یا درمانگاه دندانپزشکی، نمونه ای از درمانگاه های تخصصی هستند.

تفاوت درمانگاه و ساختمان پزشکان

برخلاف ساختمان پزشکان، درمانگاه مؤسسه واحدی است که می‌تواند با سازمان های بیمه گر و ادارات قرارداد همکاری امضا کند. در عین حال می تواند سرنسخه و سربرگ داشته باشد و از واحدهای پذیرش و صندوقی واحد برای بخشهای مختلف هم بهره مند شود.

درمانگاه ها مکمل خوبی برای اهداف سلامت و درمان جوامع هستند و امکان درمان یا بستری بیمار را هم دارند.

در مورد این مراکز حجم و کیفیت عملکرد نکته ای کلیدی است. لازم است تا کیفیت درمان بالا و غنی باشد تا در نهایت توجیه اقتصادی برای فعالیت این مراکز وجود داشته باشد. درمانگاه یا کیلینیک می تواند وابسته به بیمارستان ها و در کنار آنها باشد یا در جاهایی که دسترسی به بیمارستان دشوار است، تاسیس شوند.

درمانگاه تخصصی :

این مراکز شکل هدف دارتر و تکامل یافته تری از درمانگاه ها است و در آن انواع درمان های سرپایی در تخصص های مختلف می تواند ارائه شود.

وجود چنین مراکزی به صرفه جویی در زمان بیمار برای عدم مراجعه به بیمارستان و استفاده از تجهیزات پزشکی و … کمک می کند. همچنین این مراکز در مواقع بحرانی توانایی ارائه خدمات متمرکز را به مخاطبان خود خواهند داشت.

طراحی این مراکز به سادگی مطب ها نیست و معمولا در چند لایه و با امکانات متفاوت فعالیت می کنند.

 پاراکلینیک :

واحد پاراکلینیکی شامل بخش های مختلفی همچون رادیولوژی، آزمایشگاه، فیزیوتراپی و داروخانه می باشد. خدمات این واحد درمانی عمدتا مربوط به تشخیص ناهنجاری ها و مشکلات نهفته در بدن است که معمولا با یک معاینه ساده کشف نمیشوند. خدمات این مراکز همچنین می تواند هزینه های چکاپ و درمان های دوره ای را کاهش دهد و در تشخیص بیماری، در مراحل اولیه بسیار موثر عمل کند.

مجتمع درمانگاهی یا پلی کلینیک :

پلی کلینیک در لغت به معنی مجموع درمانگاه های مختلفی است که در صورت لزوم به تشخیص و درمان انواع بیماری ها در آن می پردازند. طبق آیین نامه مصوب در سال ۱۳۳۴ به موسسه ای که در آن چند بخش برای بیماریهای مختلف دایر باشد، پلی کلینیک گفته می شود.

بیمارستان :

مرکز بیمارستانی بالاترین واحد درمانی و تخصصی ترین مرکز درمانی در کشورها به شمار میرود و برای دارا بودن این نام لازم است تاحداقل ۴ بخش داخلی داشته باشد. این چهار بخش شامل جراحی، زنان و زایمان و بخش کودکان می باشد.

بخش های دیگر بیمارستان شامل آزمایشگاه و رادیولوژی است که البته هرکدام پزشکان متخصص خود را دارند.

بیمارستان تخصصی :

این نوع از مراکز درمانی تفاوت چندانی با بخش های تخصصی بیمارستانی ندارد؛ اگرچه از نظر امکانات و تجهیزات ده برابر یک بیمارستان است و به طور تخصصی می تواند به تشخیص و درمان بیماری بپردازد. هر بیمارستان همچنین می تواند تک تخصصی باشد مانند بیمارستان تخصصی چشم، پوست و …

بیمارستان فوق تخصصی :

مراکز بیمارستان های فوق تخصصی نسبت به ارائه خدمات درمانی تخصصی در یک یا چند رشته فعالند و پیچیدگی و تعدد خدمات زیادی دارند. تفاوت سرمایه گذاری، تجهیزات و نیروی انسانی در این مراکز به نحو قابل ملاحظه ای متفاوت است و تقریبا ده برابر بیمارستان ها و مراکز تخصصی دیگر تخمین زده می شود.

مجتمع بیمارستانی :

ایجاد و تاسیس مجمتع بیمارستانی به دلیل برخورداری از روش های بهره وری در تولید درمان و جلب رضایت مندی بیماران توجیه پذیر است. در گذشته بیمارستان ها با بیش از هزار تخت خواب احداث می شدند و امروز با تقسیم به بخش های کوچکتر، امکان اداره آنها به مراتب راحت تر از گذشته است.

در این مراکز معمولا تا ۵ واحد بیمارستانی در یک محل و در کنار هم به خدمت دهی به مراجعین می پردازند. حتی سیستم پرستاری و کادر درمانی نیز استقلال عملکرد دارند و ارائه خدمات پزشکی در سطح بالاتری انجام می شود.

کیفیت مجموعه بیمارستان ، درمانگاه و مطب پزشک در شهر ری

کلیه مجموعه های متشکل از بیمارستان ، درمانگاه و مطب پزشک در شهر ری  ازامکانات مناسبی برخوردار هستند و می توانند در زمینه خدمت رسانی به مشتریان خود عمل کنند. مراکز درمانی و پزشکان شهرری با ارائه و انجام خدمات متنوع و بهه روز و با امکانات پیشرفته، از کیفیت خوبی نسبت به استانداردهای کلی بهداشت و رسیدگی در این گونه مراکز برخوردار هستند.

برای دریافت آخرین اخبار و مطالب محلات جنوب تهران بر روی واژه های آبی کلیک کنید و به اینستاگرام نازی سرا وارد شوید.